Verstilde eenzaamheid

Er sijpelt een verdriet
onzichtbaar
fluistert ze de pijnen.

Er sijpelt een gemis
onhoorbaar
toont ze de wonden.

Er sijpelt een stroom
van stille tranen
en verstilde eenzaamheid.

Karen Nadine ~ 2022

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s