Daar waar woorden stil zijn

Een nieuwe kleur
toont verleden
ik volg haar spoor
tot aan het heden.

Een fragiel spoortje licht
breekt vervaagd herinneren
contouren bepalen het zicht
in een ander leven.

Verleden en heden dansen
los van pijn
ieder pasje is een loslaten
en terugkeren in het huidige Zijn.

Daar waar woorden stil zijn
bloeit rust, ze opent zich
Als alle tranen gevloeid zijn
verschijnt een glimlach op haar gezicht.

Karen Nadine ~ 2012

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s