De muur weerspiegelt
kwetsbaarheid
ze spreekt
over een tijd
waar de ruïne
herinnert
aan de pijn in me
in verleden tijd gespeld.
De spiegel etst een beeld
haar reflectie
kaatst en verdwaalt
tot gebrokkelde ironie
de steunpilaren
laat barsten
in zwakke muren
die slechts nog belasten.
Het scherpe zicht
opent wonden
breekt een gemaskerd gezicht
mezelf teruggevonden
in een verwarrend
samenspel
tussen heden en verleden
spelend in dezelfde spiegel.
Karen Nadine ~ 2004
Dwalertje Dwaalt 