Ze was het gewonde vogeltje
dat onder jouw vleugels
dacht te schuilen
onwetend van de teugels
waaraan jij haar zou binden.
Ze was je vogel in een onzichtbare kooi
dat diende te stralen
zodat je kon pronken met haar verentooi
ze tot je eigendom was verworden
waaraan jij een status kon verlenen.
Ze was het gewonde jonge meisje
dat jij maakte tot je vrouw
lamgeslagen door jouw donkerte
hield ze vast aan het touw
waaraan jij haar had gebonden.
Ze was nooit wat jij haar wilde laten zijn
je brak haar vleugels een voor een
ongevoelig voor haar pijn
bouwde je verder aan de tralies om haar heen
waarachter jij haar gevangen hield.
Ze was een deel van mij
haar pijn en verliezen
gaan het mijne ver voorbij
bang als ze is weer te leren vliegen
wanneer ze haar geknakte vleugels spreidt.
Karen Nadine ~ 2004
Dwalertje Dwaalt 